آلومینیوم توسط یکی از دانشمندان بزرگ قرن 6 یعنی “هانس کریستین ارستد” شیمیدان و فیزیکدان اروپایی بدست آمد.
در روم باستان این فلز را بعنوان تثبیت کننده رنگ در رنگرزی و نیز به عنوان بند آورنده خون در زخم ها به کار می بردند
تا امروز هم این فلز به عنوان داروی بند آورنده خون مورد استفاده قرار می گیرد.
در سال ۱۷۶۱، “گویتون دموروو” پیشنهاد کرد تا alum را آلومین (alumin) بنامند.
کاربردهای آلومینیوم
از نظر کیفیت و کاربر بعد از آهن ، آلومینیوم کاربرد بالایی دارد .آلومینیوم بسیار نرم است البته در صورتی که خالص باشد،آلومینیوم میتواند با ترکیب با برخی از فلزات مانند ، مس ، آهن ، نقره ، قلع و … آلیاژ هایی را ایجاد کنند. این آلیاژها اجزای مهم هواپیماهاوراکت ها رامی سازند. وقتی آلومینیوم در خلاء تبخیر شود، پوششی تشکیل میدهد که هم نور مرئی و هم گرمای تابشی را منعکس میکند.
این پوشش لایه نازک اکسید آلومینیوم محافظ را بوجود می آورد که همانند پوشش های نقره خاصیت خود را از دست نمی دهند. یکی دیگر از موارد استفاده از این فلز در لایه آینه های تلسکوپ های نجومی است
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.